(       خیر و شر        )

یکی بود ، یکی نبود . غیر از خدا هیچکس نبود . اگر هم کسی نبود کسی نبود . در شهر جابلقا یک نفر بود اسمش<<خیر>> بود . یک نفر دیگه هم اسمش<<شر>> بود .

خیر کلی باسواد بود و شر کلّا بی سواد .

یک روز شر آمد پیش خیر و گفت : تو فیزیک و شیمی و طب و ریاضیات و فلسفه شرق و غرب می دانی و به هفت زبان زنده دنیا صحبت میکنی ، ولی من بیچاره سال هاست در این شهر جابلقا زندگی میکنم و هنوز نتوانسته ام لهجه ام را درست کنم .

هنوز اسم خودم را غلط می نویسم و هنوز از ده تا چک بانکی که میکشم ، نه تایش به علت عدم تطابق امضا بر میگردد . با این حال دوست دارم با تو رفیق شوم و باهم به سفر برویم .

ادامه در ادامه مطلب . . .